Erasmus

  LO im. S. Żeromskiego w Żyrardowie w latach 2005 - 2014 nieprzerwanie realizowało europejskie projekty partnerskiej współpracy szkół w ramach programu Comenius, zawsze pełniąc w nich rolę koordynatora. W ciągu tych dziewięciu lat współpracowaliśmy z dwudziestoma pięcioma różnymi szkołami z dziewiętnastu krajów, wykonując działania związane z tematyką projektu, a zarazem poznając kulturę, język, obyczaje, życie rodzinne i szkolne oraz systemy edukacji w krajach partnerskich, a także nawiązując przyjaźnie za granicą. Kontakty te były dla wszystkich uczestników projektów zarówno wielkim wyzwaniem, jak i prawdziwą przygodą, źródłem ogromnej satysfakcji i rozwoju.

  Świadomi wielorakich korzyści płynących z takiej współpracy, nie mieliśmy wątpliwości, że należy ją kontynuować, mimo zamknięcia programu Uczenie się przez całe życie, którego podprogramem był Comenius. W kwietniu 2014, w pierwszym możliwym terminie, złożyliśmy wniosek o grant na realizację projektu europejskiej współpracy szkół w ramach nowo otwartego programu Erasmus+. Jako szkoła koordynująca cztery projekty Comenius, mieliśmy wielkie doświadczenie i dużo wiedzy na temat poszukiwania partnerów do współpracy, procedury ubiegania się o grant, przygotowywania wniosków aplikacyjnych oraz wybierania tematyki projektu w sposób gwarantujący możliwie największe szanse powodzenia. Uznaliśmy więc, że warto próbować, mimo świadomości, iż ogrom pracy włożonej w zbudowanie grupy partnerskiej, stworzenie projektu i opracowanie wniosku może pójść na marne. Przedsięwzięcie wydawało się bardzo ryzykowne, przede wszystkim ze względu na brak precyzyjnych informacji na temat programu na etapie aplikowania, a także bardzo późne pojawienie się formularzy wniosku.  Co więcej, wniosek był znacznie trudniejszy, a formularz o wiele bardziej niejasny niż wszystkie poprzednie. Gdyby nie ogromne doświadczenie zdobyte w programie Comenius, nie odważyłabym się aplikować w Erasmusie+.

  Tematyka projektu, zaproponowana przez nauczycieli naszej szkoły, spotkała się z ogromnym zainteresowaniem za granicą. Niebagatelne znaczenie miało również nasze doświadczenie w koordynowaniu projektów Comenius oraz najwyższe oceny otrzymane przez poprzednie projekty od Polskiej Agencji  Narodowej. Na ogłoszenie, zamieszczone na forum dla szkół  poszukujących partnerów  do  współpracy,   jak i zaproszenia wysłane do  konkretnych  szkół,  dostaliśmy  ponad pięćdziesiąt pozytywnych  odpowiedzi  z osiemnastu różnych krajów. Realizacja projektu z tak wieloma partnerami nie jest możliwa, wybraliśmy zatem dziewięć szkół, wśród których znalazły się przede wszystkim placówki położone w krajach, z którymi jeszcze nie współpracowaliśmy, a także cztery takie, które nigdy dotąd nie korzystały z grantu Unii Europejskiej. Wprowadzanie nowych placówek do programu europejskiej współpracy szkół jest zawsze dobrze widziane przy ocenie wniosku.

  Program Erasmus+, który zastąpił kilka poprzednich programów Unii Europejskiej, wprowadził wiele zmian, zarówno w sposobie aplikowania, jak i selekcji projektów do realizacji, a także w zasadach dysponowania grantem oraz jego maksymalnej wysokości. O wielu z nich na etapie budowania grupy partnerskiej i opracowywania projektu nie mieliśmy pojęcia. Pierwszą poważną zmianą było to, że wniosek składała wyłącznie instytucja koordynująca i ona też przygotowywała budżet dla wszystkich partnerów. Projekty były akceptowane lub odrzucane w całości, w zależności od liczby punktów przyznanych wnioskowi przez dwóch niezależnych ekspertów w kraju koordynatora. Gdybym wiedziała o tym wcześniej, zapewne nie decydowałabym się na partnerstwo dziesięciu szkół, bardzo trudne i czasochłonne, jeśli chodzi o koordynację działań. Na szczęście nowy program zezwalał na projekty trzyletnie, co więcej, grant przyznany na zarządzanie projektem i jego realizację miał zależeć od planowanego czasu jego trwania. Ponadto, grant na wyjazdy do instytucji partnerskich miał zależeć od odległości pomiędzy szkołą gospodarzy i gości, a także, do pewnego limitu, od liczby wyjeżdżających osób. Dawało to możliwość uzyskania znacznie wyższego grantu niż w programie Comenius, powodowało jednak, że przygotowanie wniosku i wyliczenie budżetu projektu stawało się nieporównywalnie bardziej pracochłonne, zwłaszcza przy tak licznym partnerstwie. Wnioski oceniane były w czterech kategoriach – zgodność projektu z celami i priorytetami Unii Europejskiej, jakość koncepcji projektu i jego realizacji, jakość partnerstwa i metod współpracy oraz wpływ projektu i upowszechnianie jego rezultatów.

  Informacja o wynikach selekcji miała się ukazać 15 sierpnia 2014, jednak ze względu na poważne opóźnienia w przygotowywaniu nowego programu, Komisja Europejska ogłosiła listy zaakceptowanych i odrzuconych projektów dopiero 25 października 2014. Szkoły polskie aplikujące o grant Erasmusa+ w ramach Akcji KA2 – Współpraca na rzecz innowacji i dobrych praktyk, Partnerstwa strategiczne – współpraca szkół, w ramach której aplikowaliśmy, zostały poinformowane o wynikach selekcji dopiero 30 września 2014. Nasz projekt został sklasyfikowany na szóstej pozycji w Polsce, jeśli chodzi o jakość zgłoszonej propozycji.  Wniosek w ocenie ekspertów otrzymał 97,5 punktu na 100 i został zaakceptowany do realizacji jako jeden z 32 zaakceptowanych wniosków z 211 złożonych przez polskich koordynatorów. W kategorii „ jakość koncepcji projektu i jego realizacji” zdobyliśmy maksymalną liczbę punktów, a w rubryce „słabe strony propozycji projektu” eksperci umieścili tylko jedno zdanie –„Propozycja nie ma słabych stron”.  Na realizację projektu otrzymaliśmy 50 935 euro na trzy lata.

  Mimo wciąż wielu niejasności na temat programu Erasmus+, a także bardzo poważnych problemów wynikających z opóźnień w procesie selekcji, ogłaszania wyników, podpisywania umów i przesyłania grantu,  z dumą i radością rozpoczynamy realizację nowego projektu, zatytułowanego „Sztuka nie zna granic”. Będziemy nad nim pracować w latach 2014 – 2017 z następującymi dziewięcioma partnerami:

Vzw Sint-Lodewijks Vrij Handels En Sportinstituut, Sint-Michiels, Belgia
Lappeenrannan Lyseon Lukio, Lappeenranta, Finlandia
Institut Vilatzara, Vilassar De Mar, Hiszpania
Vši Klaipedos Licejus, Klaipeda, Litwa
Agrupamento de Escolas do Barreiro, Barreiro, Portugalia
Liceul Tehnologic Nr.1 Campulung Moldovenesc, Campulung Moldovenesc, Rumunia
Gymnazium Mikulasa Kovaca, Banska Bystrica, Słowacja
Sesim Sarpkaya Fen Lisesi, Tarsus, Turcja
Liceo Scientfico Statale "Enrico Fermi", Policoro, Włochy

  Bieżący rok szkolny będzie więc dla nas bardzo pracowity, ale zarazem obfitujący w możliwości rozwoju i przeżycia fascynujących przygód. Już rozpoczął się od wielkich wyzwań, przynajmniej dla koordynatorki, która prezentowała projekt „Zdrowe ciało, zdrowy duch, zdrowe środowisko” jako przykład dobrej praktyki na ogólnopolskiej konferencji dla beneficjentów programu Erasmus+, zorganizowanej przez Agencję Narodową 23 października 2014 w Warszawie. Jeszcze większym wyzwaniem okazało się zapewnienie płynności działań projektowych w roku 2014, wobec poważnych przeszkód w dostępie do grantu wynikających z nieuwzględnienia naszego planu budżetowego na posiedzeniu Rady Miejskiej 30 października, na skutek czego musieliśmy się wstrzymać z zakupem biletów lotniczych na pierwsze spotkanie. Na szczęście jednak 13 listopada dostaliśmy od władz lokalnych zielone światło i mogliśmy rozpocząć działania. Mimo trudnego startu, po bardzo pozytywnych doświadczeniach z poprzednich projektów zabieramy się do pracy z dużym zapałem i z wiarą, że nam się uda i że kolejny projekt będzie równie pouczający i wzbogacający jak poprzednie, a także pozwoli nam poszerzyć krąg naszych przyjaźni o nowe kraje europejskie.  

Danuta Czyżewska,
nauczycielka języka angielskiego i fizyki,
koordynator projektów europejskich.